Dertig jaar geleden was de 10 jaar oude broer van schrijfster Ann Lemont bezig met het schrijven van een werkstuk over vogels. Hij had drie maanden de tijd gehad om het te schrijven, maar het was nog lang niet af en de deadline was de volgende dag. Hij was helemaal in paniek en moest huilen. Compleet verstijfd van de hoeveelheid werk die nog gedaan moest worden. Toen kwam zijn vader bij hem, legde zijn arm over hem heen en zij: “Vogel voor vogel mijn jongen. Werk vogel voor vogel”.
Misschien heb je zelf ook wel eens in situaties gezeten waarbij je het werk te lang hebt laten liggen waardoor je uiteindelijk ontzettend weinig tijd over had voordat het af moest. Het kan leiden tot enorme stress en paniek omdat je op dat moment even niet weet hoe je het allemaal moet gaan doen.
Een beperkt aantal mensen gaat enorm lekker op dit soort stress omdat ze het nodig hebben om überhaupt in beweging te komen. Voor de meesten van ons verstijft het echter alleen maar. We raken zo in paniek dat we op dat moment even niet meer weten wat we moeten doen. We kunnen niet meer helder nadenken en alles lijkt te veel. Het zorgt ervoor dat we helemaal niet meer in beweging komen…
Natuurlijk is het ene voorbeeld extremer dan het andere, maar je kunt je vast situaties bedenken waarin het voor jou onrustig werd. Laat ik beginnen met het feit dat dit natuurlijk totaal onnodig is als je je zaken goed op orde hebt. Want in de meeste gevallen is het een resultaat van een falende planning. Maar dat weet je eigenlijk ook wel dus daar gaan we in deze blog niet verder op in.
Waar we wél verder op in gaan is wat je kunt doen zodra dit zich tóch voordoet. Of je dat nu wel of niet had kunnen voorkomen doet er nu even niet toe. Het gaat erom hoe je de situatie op dat moment gaat aanpakken.
It is not the load that breaks you down, it is the way you carry it. ~ Lena Horne
Want het gaat niet om de hoeveelheid werk dat jouw laat verstijven. Het draait om de manier waarop jij er mee om gaat.
Ik geef je daarom een simpel stappenplan dat je altijd kunt toepassen in stressvolle situaties. Of je nu op je werk bent of thuis. Volg deze drie stappen en jij hebt de situatie zo weer onder controle.
Van on-rust naar rust
We hebben dus on-rust en we willen terug naar rust. Want alleen door zelf rustig te blijven kunnen we helder blijven nadenken en bepalen welke stappen de juiste stappen zijn.
Daarom snel door naar de eerste stap:
1. Haal alles uit je hoofd door het op te schrijven
Zeker als je meer dan één ding te doen hebt. Het gaat er dan niet om dat het veel werk is, maar het gaat er om dat het als veel werk voelt. Alle verschillende dingen blijven in je hoofd hangen en je gaat het groter maken dan het is.
Opschrijven helpt je om er met een andere blik naar te kijken.
2. Knip het op
Kun je de zaken die je hebt opgeschreven direct uitvoeren of lijkt het nog één grote complexe uitdaging? In dat geval moet je de complexe uitdaging gaan opknippen in kleinere brokken. Denk van achter naar voren en schrijf in hoofdlijnen op welke stappen er gezet moeten worden om bij het eindpunt te komen.
Als het goed is zal de onrust nu langzaam van je af vallen omdat de kleinere stappen goed te doen zijn en je dus weet waar je kunt beginnen.
3. Start met de eerste stap
Begin nu simpelweg met de eerste kleine stap die je hebt opgeschreven. Werk deze langzaam af en ga door naar de volgende. Net zo lang totdat je alle kleine stappen hebt afgerond. Zo kom je vanzelf bij het eindpunt.
Een trap pak je ook niet door van onder naar boven te springen. Je komt naar boven door jezelf tree voor tree verplaatsen. Vogel voor vogel dus 😉
On-rust is niet nodig
On-rust is dus helemaal niet nodig en werkt alleen maar verlammend. Zet dus ook alles op alles om dit soort situaties te voorkomen. Wil je daar fanatiek mee aan de slag dan help ik je daar graag bij, maar tot die tijd kun je in ieder geval verder met dit simpele stappenplan:
- Haal alles uit je hoofd en schrijf het op.
- Knip de complexe zaken in kleinere brokken
- Start met de eerste kleine stap
Pas dit toe en je zult merken dat de onrust afneemt en je weer in beweging komt.
Zodat je aan het einde van je werksessie af hebt wat je af moet hebben.
Ik zeg; succes!
