Het Grote Idee draagt bij aan het doel om als bedrijf impact te kunnen maken. Een impact op het leven van je klanten. Met als resultaat voldoening en het gevoel dat je er zelf toe doet.
Maar met het gehele bedrijf toewerken naar het maken van een maximale impact is niet gemakkelijk. Afleiding onderweg ligt op de loer. Je hebt kans dat je medewerkers weer snel in oude valkuilen stappen. Je zult daarom moeten toewerken naar een andere bedrijfscultuur. Een bedrijfscultuur waarin rust en focus de standaarden zijn in plaats van druk en afgeleid. En dat is niet makkelijk. Zeker omdat het vaak verkeerd wordt aangepakt.
Want het idee om de bedrijfscultuur te veranderen is natuurlijk totaal niet nieuw. Dat gebeurt al tientallen jaren. Alleen vaak zonder succes, en dat is zonde.
Niemand wil veel geld investeren in dure trainingen of plannen die vooraf het walhalla lijken, maar achteraf weinig impact maken. Als je investeert wil je vooruitgang boeken.
Toch is dat vaak niet wat er gebeurd. Laten we daarom eens kijken naar de drie grootste frustraties die opspelen bij het veranderen van de bedrijfscultuur.
Er wordt gestuurd op een te grote verandering in 1x
Het lijkt zo mooi. Je stuurt één of meerdere van je werknemers naar een één of tweedaagse training op een externe locatie. Vaak in overleg met HR, maar soms ook omdat ze er zelf iets in zien. Bijvoorbeeld naar een training over productiviteit.
Ze volgen de training en doen binnen die één á twee dagen tal van inzichten op. Klaargestoomd voor het werkveld en vol inspiratie zijn ze klaar om met een verbeterde versie van zichzelf weer aan het werk te beginnen.
De eerste dag lukt het nog wel om het geleerde toe te passen. Later in de week ook nog wel, maar aan het einde van week twee lopen ze weer mee in de waan van de dag. De aangeleerde theorie is te veel om één keer goed in de vingers te krijgen. Een enkeling zet door, maar de meesten geven het op en vallen terug in oude patronen.
Wat er hier gebeurt is dat wij nog steeds denken dat als je iets wil veranderen dat je dat alleen rigoureus kan aanpakken. Zie als voorbeeld ook de veelal mislukte nieuwjaar resoluties die elk jaar weer verdrinken in onmacht. “Volgend jaar ga ik echt stoppen met roken of dan ga ik echt afvallen! “ Maar het lukt je gewoon niet omdat je 1x te veel hooi op je vork hebt genomen. En dat is zonde.
Deze rigoureuze stappen leiden dus enkel tot teleurstellingen in plaats van een verbetering. Ze leiden tot frustratie omdat het je weer niet gelukt is om jouw gedrag of dat gedrag van een je medewerkers blijvend te veranderen.
Alleen veranderen is eenzaam
Soms zie je wel eens uitzonderingen. Stel je voor dat Piet naar de productiviteitstraining is geweest en nu in staat om het geleerde goed toe te passen. Een super resultaat. De productiviteit van Piet is enorm verbeterd.
Maar nu dient er zich een ander probleem aan. De rest blijft namelijk achter. De kloof tussen Piet medewerker en de rest van zijn team wordt steeds groter. Met frustratie als gevolg.
Want Piet heeft geleerd dat als je iets wil bereiken je ongestoord moet kunnen doorwerken. Super goed, alleen de rest van het team krijgt het gevoel alsof Piet zich afsplitst en niet meer wil samenwerken. Een collega komt niet verder en heeft hulp nodig van Piet. Piet is echter onbereikbaar.
Of juist andersom. Piet wil ongestoord aan het werk maar zijn collega’s komen hem telkens lastig vallen met kleine vragen. Hierdoor komt Piet niet toe aan wat hij had willen doen en stapelt de frustratie bij hem op. Waarom kan de rest hem nu niet gewoon even met rust laten denkt Piet?
Op de lange termijn zijn er nu twee opties mogelijk. Of Piet valt terug in de oude patronen of Piet kiest voor een andere werkplek. In beide gevallen is de investering in Piet waardeloos. En dat is jammer. Want waarom zou je nog investeringen in dure bedrijfstrainingen als deze je bedrijf op de lange termijn niets opleveren?
Mensen kunnen en willen wel veranderen, maar willen niet veranderd worden
Een steengoede uitspraak van Remco Claassen. En toch trappen we er elke keer weer opnieuw in. We maken een plan voor de toekomst, proberen draagvlak te verzamelen, starten meerdere projecten op en merken uiteindelijk dat het niet is geworden wat het zou moeten zijn.
We hebben namelijk geen rekening gehouden met het feit dat mensen best wel willen veranderen. Dat ze dat ook wel kunnen…. Maar dat ze niet door een ander veranderd willen worden. Ze zien de noodzaak er helemaal niet van in. Waarom moet dit nu weer veranderen? Het gaat toch goed?
Zodra mensen de urgentie van een probleem, dus het belang er van, niet inzien zullen ze daar ook niets aan willen doen. Zou jij bijvoorbeeld een paracetamol slikken als je geen hoofdpijn had? Of zou je sporten als je het niets zou opleveren? Waarschijnlijk niet.
De medewerkers die zelf het hardste tegen de lamp aanlopen als het gaat om productiviteit willen wel veranderen. Zij zien in dat hun manier van werken hen geen windeieren meer legt. Ze staan open voor verandering of zoeken deze zelf op. Ze zullen wel aanlopen tegen de eerder genoemde problemen, maar daar slaan ze zichzelf doorheen. Als de urgentie maar groot genoeg is.
Zodra niet duidelijk is waarom afleiding een probleem is en waarom mensen het anders moet doen gaat er geen beweging komen. Het verplicht aanbiedingen van trainingen is dan ook niet de oplossing. Ze denken dat het ze niet nodig hebben of weten niet wat het ze gaat brengen. En dat levert jou als baas of HR-medewerker frustraties op. Want hoe krijg je nu je medewerkers naar een volgend niveau als ze al je plannen telkens afschieten?
Het kan anders
Gelukkig kan het anders. Er zijn andere manieren om wel te bereiken wat ik in Het Grote Idee beschrijf.
Manieren om de bedrijfscultuur zo te veranderen dat het maken van impact binnen handbereik ligt.